14 Nisan 2010 Çarşamba

pardon ??



Hiç bi zmn bu kadar yazma ihtiyacı hissetmemiştim belkide,belkide hiçbizmn bu kdr dolu deildi içim yada bölesine üst üste gelmemişti hersey...Hayatımda güzel seylere sahip olmamım mı,yoksa 6-7 ay boyunca hiçbişi düşünmemenin mi acısıydı benden cıkanlar,yada gecmişte alınan ahlarmıydı karsıma dizilenler?? Mutlulugumu geri verin bana,umursamazca attıgım kahkaları,hayallerimi geri verin..Her kaldırdıgım taşın altında hayalkırıklıgı görmekten,yada o hayalkırıklarını kendi ellermle yarattgım gercegiyle karsılasmaktan yoruldum..ben mi beceremiorum yoksa hayat mı ? Sahte yüzler,sahte sevgiler , sahte duygular istemiorum , ne kadar acımasız olursa olsun canımı ne kadar yakıcak olursa olsun gerceğimi arıorum onu istiorum ben... Bikez daha kırıp,bikez daha inciteceksenz sevmeyin beni , her düştügümde toparlanmaktan ve her toparlandımda yeniden düşmekten bıktım hayır isyan etmiorum..söledim size camdan yapılmayım kırıldım bir kere zor biraraya getrdm parcalarımı,tahtaların aralarına giren küçük kırıkları,gözyasımla ıslattıgm parmak uclarımla topladım,halının tüylerine dek fırlayan camları ararken yüzümün düşlerle dokunmuş desenleriyle bakıstım,anıların üzerine basmadan,kanatmadan kendimi,yarım yansımalarımla yüzleşmeden iri cam parcalarında;kendni biraraya getirmek, yapıstırmak kırıkları yerine sandıgınız kadar kolay degil..

0 yorum: