uzun zamandır böyle şeyler yazamadım olsa olsa duygusuzluktandır benimkisi..oysa ben öle deişik duygular yasadım ki onları yazıcak anlatıcak kelimeleri bulamam die korktum acıkcası..eskilerin yakamı bırakmamasındanmıdır nedir bilinmez deyimi yerindeyse iki yakam bir araya gelmio son zamanlarda...tam tamam bu sefer oldu derken bi yenisi eklenio her defasında .. bi cogunun sebebi ben olmama ragmen üzülmemek elinde olmuo insanın..
ama ben buyum yalan seni seviyorum demem,yalandan sevmem,ya da yalandan özlemem..özenirim ilişkilermde gereginden fazla deger veririm bzn, bazende fazla fedakarlık yaparım ama sevdiririm kendimi,sevmeyi ögretirim karsımdakine,severim ama sevilirimde..bnm özlediklermde en az bnm kadar özeldir, özlemeyi öğrenmişlerdir benle ya da bna kendilerini özletmeyi..bu yüzden zor olur ayrılıklarım,kopamamalarım ..her askın farklı bi yeri vardır bende,her anının değeri farklıdır.. kal diyemem gidenin ardından,sonrasında özlicegimi bilsem bile..ağlayamam insanların içinde , karanlık kimi zaman dagınık odamda unutmaya calısırm asklarımı, ihanetlerimi..kendi kendime iyileştiririm yaralarımı kırıklarımı,somurtmam surat asmam kimseye maskem her zaman takılıdır yüzümde,içim kan aglasada ben gülerim yine..hatalarımda olur mutlaka yaparken mutlu hissettigim ama ardından pişmanlık duydugum,kimi zamanda telafi edemediğim.. İişte ben böleyim.. kimine göre doğruyum kimine göre yanlışım,kimi sever beni,kimi nefret eder ama bn böleyim,gercekten hisseder ve gercekten yasarım kimsenin cebindeki bozukluk sevişmelerden olmam ,sölediklermden dönmem, yarı yolda bırakmam,unutmam....
*İŞTE BEN BÖYLEYİM,BİR ANDA SUSAR,BİR ANDA ÇOŞARIM,İMKÂNSIZI İSTER ,MÜKEMMELİ YAŞARIM..